ظهور(قسمت اول)

علائم ظهور امام زمان (عج)
وقت ظهور امام زمان (عج) براى هيچ كس جز خداوند متعال معلوم نيست و كسانى كه وقت ظهور امام زمان (عج) را تعيين مى كنند، دروغگو شمرده شده اند ولى علايم و نشانه هاى بسيارى براى ظهور آن حضرت در كتابهاى حديث ثبت شده است كه ذكر تمام آنها از حوصله اين مجموعه خارج است .
علائم ظهور امام زمان (عج) به دو دسته كلى تقسيم مى شوند  علايم حتمى و علايم غير حتمى چنانكه فضيل بن يسار از امام باقر ع روايت كرده است كه آن حضرت فرمود:
نشانه هاى ظهور امام زمان (عج) دو دسته هستند  يكى نشانه هاى حتمى و ديگرنشانه هاى غير حتمى، خروج سفيانى از نشانه هاى حتمى است كه راهى جز آن نيست.
منظور از علايم حتمى آن است كه به هيچ قيد و شرطى مشروط نيست و قبل از ظهور بايد واقع شود مقصود از علايم غير حتمى آن است كه حوادثى به طور مطلق و حتم از نشانه هاى ظهور امام زمان (عج) نيست بلكه مشروط به شرطى است كه اگر آن شرط تحقق يابد مشروط نيز متحقق مى شود و اگر شرط مفقود شود مشروط نيز تحقق نمى يابد.
اما علائم غير حتمى ظهور امام زمان (عج) بسيارند كه به يك روايت از امام صادق ع اكتفا مى كنيم كه در اين روايت چنان روى علايم و مفاسد انگشت گذارده شده كه گويى اين پيشگويى مربوط به 13 يا 14 قرن پيش نيست بلكه مربوط به همين قرن است و امروز كه بسيارى از آنها را با چشم خود مى بينيم، قبول مى كنيم كه به راستى معجزه آساست.
امام صادق ع در اين روايت به 119 نشانه و علامت از علائم ظهور امام زمان (عج) اشاره مى كند ما در اينجا فقط به ذكر برخى از آن مواد 119 گانه اشاره مى نماييم.

حضرت صادق ع به يكى از يارانش فرمود:

1 ـ هرگاه ديدى كه حق بميرد و طرفدارانش نابود شوند

2 ـ ديدى كه ظلم وستم فراگير شده است

3 ـ و ديدى كه قرآن فرسوده و بدعت هايى از روى هوا و هوس در مفاهيم آن آمده است

4 ـ و ديدى كه دين خدا(عملا) تو خالى شده و همانند ظرفى آن را واژگون سازند

5 ـ و ديدى كه كارهاى بد آشكار شده و از آن نهى نمى شود و بدكاران بازخواست نمى شوند

6 ـ وديدى كه مردان به مردان و زنان به زنان اكتفا كنند

7 ـ و ديدى كه شخص بدكار دروغ مى گويد و كسى دروغ و نسبت نارواى او را ردّ نمى كند

8 ـ و ديدى كه بچه ها به بزرگان احترام نمى گذارند

9 ـ و ديدى كه قطع پيوند خويشاوندى شود

10 ـو ديدى كه بدكار را ستايش كنند و او شاد شود و سخن بدش بر او نگردد

11 ـ و ديدى كه نوجوانان پسر همان كنند كه زنان مى كنند

12 ـ و ديدى كه زنان با زنان ازدواج كنند

13 ـ و ديدى كه انسانها اموال خود را به غير اطاعت خدا مصرف مى كنند و كسى مانع نمى شود

14 ـ و ديدى كه افراد با كار و تلاش نامناسب مؤمن به خدا پناه مى برند

15 ـ و ديدى كه مدّاحى دروغين از اشخاص زياد مى شود

16 ـ و ديدى كه همسايه همسايه خود را اذيت مى كند و از آن جلوگيرى نمى شود

17 ـ و ديدى كه كافر به خاطر سختى مؤمن شاد است

18 ـ و ديدى كه شراب را آشكارا مى آشامند و براى نوشيدن آن كنار هم مى نشينند و از خداى متعال نمى ترسند

19 ـ و ديدى كسى كه امر به معروف مى كند، خوار و ذليل است

20 ـ وديدى كه آدم بدكار در آنچه خداوند دوست ندارد، نيرومند و مورد ستايش است

21 ـ و ديدى كه اهل قرآن و دوستان آنها خوارند

22 ـ و ديدى كه مردم به شهادت و گواهى ناحق اعتماد مى كنند

23 ـ و ديدى كه جرأت بر گناه آشكار شود و ديگر كسى براى انجام آن منتظر تاريكى شب نگردد

24 ـ و ديدى كه مؤمن نتواند نهى از منكر كند مگر در قلبش

25 ـ و ديدى كه واليان در قضاوت رشوه بگيرند

26 ـ و ديدى كه پستهاى مهم واليان بر اساس مزايده است نه بر اساس شايستگى

27 ـ و ديدى كه مردم را از روى تهمت و يا سوء ظن بكشند

28 ـ و ديدى كه شنيدن سخن حق بر مردم سنگين است ولى شنيدن باطل برايشان آسان است

29 ـ و ديدى كه همسايه از ترس زبان به همسايه احترام مى گذارد

30 ـ و ديدى كه حدود الهى تعطيل مى شود و طبق هوى و هوس عمل مى شود

31 ـ و ديدى كه معاش انسان از كم فروشى به دست مى آيد

32 ـ و ديدى كه مرد به خاطر دنيايش رياست مى كند

33 ـ و ديدى كه نماز را سبك شمارند

34 ـ و ديدى انسان ثروت زيادى جمع كرده ولى از آغاز آن تا آخر زكاتش را نداده است

35 ـ وديدى كه دلهاى مردم سخت و ديدگانشان خشك و ياد خدا برايشان گران است

36 ـ و ديدى كه بر سر كسبهاى حرام آشكارا رقابت مى كنند

37 ـ و ديدى نماز خوان براى خود نمايى نماز مى خواند

38 ـ و ديدى مردم در اطراف قدرتمندانند

39 ـ و ديدى طالب حلال سرزنش و مذمت مى شود و طالب حرام ستايش و احترام مى گردد

40 ـ و ديدى در مكه و مدينه كارهايى مى كنند كه خدا دوست ندارد و كسى از آن جلوگيرى نمى كند و هيچ كس بين آنها و كارهاى بدشان مانع نمى شود

41 ـ و ديدى كه به فقير چيزى دهند كه به او بخندند ولى در غير خدا ترحّم است

42 ـ و ديدى كه مردم مانند حيوانات در انظار يكديگر عمل جنسى بجا آورند و كسى از ترس مردم از آن جلوگيرى نمى كند

43 ـ و ديدى كه عقوق پدر و مادر رواج دارد و فرزندان هيچ احترامى براى آنها قائل نيستند بلكه نزد فرزند از همه بدترند

44 ـ و ديدى كه پسر به پدرش نسبت دروغ بدهد و پدر و مادرش را نفرين كند و از مرگشان شاد گردد

45 ـ و ديدى كه اگر روزى بر مردى بگذرد ولى او در آن روز گناه بزرگى مانند بدكارى، كم فروشى و زشتى انجام نداده، ناراحت است

46 ـ و ديدى كه قدرتمندان غذاى عمومى مردم را احتكار كنند

47 ـ و ديدى كه اموال خويشان پيامبر ص (خمس) در راه باطل تقسيم مى گردد و با آن قمار بازى و شرابخورى شود

48 ـ و ديدى كه همّ و هدف مردم شكمشان و شهوتشان است

49 ـ و ديدى كه صدقه را با وساطت ديگران و بدون رضاى خداوند و به خاطر در خواست مردم بدهند

50 ـ و ديدى كه نشانه هاى برجسته حق ويران شده است، در اين وقت خود را حفظ كن و از خدا بخواه كه از خطرات گناه نجاتت بدهد.

علايم و نشانه هاى حتمى ظهور امام زمان (عج)
علايم و نشانه هاى حتمى ظهور امام زمان (عج) ، آن است كه به هيچ قيد و شرطى مقيّد و مشروط نيست و قبل از ظهور بايد واقع شود با استفاده از روايات معصومينع علايم حتمى الوقوع عبارتند از:
1ـ امام صادق ع فرمود:پيش از ظهور امام زمان (عج) پنج نشانه حتمى است: خروج يمانى و سُفيانى، صيحه آسمانى، قتل نفس زكيّه، و فرو رفتن در بيابان.

2 ـ و نيز در جاى ديگر امام صادق ع فرموده است:وقوع ندا از امور حتمى است و سفيانى از امور حتمى است و يمانى از امور حتمى است و كشته شدن نفس زكيه از امور حتمى است و كف دستى كه از افق آسمان بيرون مى آيد، از امور حتميه است.
و اضافه فرمود:
و نيز وحشتى در ماه رمضان است كه خفته را بيدار مى كند و شخص بيدار را به وحشت انداخته و دوشيزگان پرده نشين را از پشت پرده بيرون آورد.
3

ـ حضرت على ع از رسول خدا ص روايت نموده كه فرمود: ده چيز است كه پيش از ظهور امام زمان (عج) به وقوع خواهد پيوست.
1ـ سفيانى
2 ـ دجّال
3 ـ دخان
4ـ دابّه
5 ـ خروج قائم
6 ـ طلوع خورشيد ازمغرب
7 ـ نزول عيسى
8 ـ خسوف در مشرق
9 ـ خسوف در جزيره العرب
10 ـ آتشى كه از مركز عدن شعله مى كشد و مردم را به سوى بيابان محشر هدايت مى كند.

منبع:www.aviny.com